Göçmenlerde veya Dezavantajlı Gruplarda Sosyal Umut ve Sosyal Umudun Belirleyicileri: Ahıska Türkleri Üzerine Bir Alan Çalışması

Abstract

Umut; olumlu beklentileri ifade etmek için kullanılmakta ve bireylerin öz-yeterlilik ve iyimserlik hali olarak ifade edilmektedir. Sosyal umut, bireylerin ait oldukları toplum ve grup içinde iyi ve anlamlı yaşam ve geleceğe dair sosyal hayaller ve kolektif vizyonlara dair beklentileri ve inancı ifade eder. Sosyal altsınıfların ve özellikle göçmen bireylerin geleceğe olan inanç ve umutlarını artırmada sosyal kaynaşma, sosyal sermaye ve ekonomik beklentiler önemli birer faktör durumundadır. Sosyal sermaye ve sosyal kaynaşma, etnik veya sınıfsal eşitsizliklerin azaltılması veya ortadan kaldırılmasında birer manivela görevi görebilmektedir. Çalışma, göçmenler ve diğer dezavantajlı grupların sosyal umutları ile sosyal sermayeleri, sosyal kaynaşmaları ve ekonomik beklentileri arasında ilişkiyi tespit etmeye çalışması nedeniyle nüfusunun %10’u kadar göçmen barındıran Türkiye açısından önemlidir. Çalışma bulguları; “Sosyal Sermaye (SS)” ile “Sosyal Umut (SU)” arasında pozitif yönde ve çok yüksek düzeyde (γ = 0,51; t = 6,30) ilintinin varlığını tespit etmiştir. Yine, “Sosyal Kaynaşma (SK)” ile “Sosyal Umut (SU)” arasında pozitif yönde ve çok yüksek düzeyde (γ = 0.86; t = 11,12) bir ilinti ve “Ekonomik Beklenti (EB)” ve “Sosyal Umut (SU)” arasında pozitif yönde ve çok yüksek düzeyde (γ = 0,84; t = 12,04) bir ilinti saptamıştır. Göçmenler veya dezavantajlı gruplar için sosyal umudun varlığı, toplum içinde daha iyi yaşam ve başarı vizyonlarına ulaşabilme fırsat ve imkânlarının varlığına işaret etmektedir.