Spodoptera frugiperda Hücre Kültüründe Geliştirilen Autographa californica nükleer polihedrosis virüsünün (AcNPV) Replikasyonu Üzerine Türkiye Propolisinin Antiviral Etkisi-Reference-Cited by-同舟云学术

Spodoptera frugiperda Hücre Kültüründe Geliştirilen Autographa californica nükleer polihedrosis virüsünün (AcNPV) Replikasyonu Üzerine Türkiye Propolisinin Antiviral Etkisi

Published:2022-06-30 Issue:1 Volume:5 Page:69-81
ISSN:2667-4734
Container-title:Journal of Apitherapy and Nature
language:en
Short-container-title:J.Apit.Nat.

Author:

ERTÜRK Ömer¹,BAŞKAN Ceren²

Affiliation:

1. ORDU ÜNİVERSİTESİ

2. AMASYA ÜNİVERSİTESİ, SABUNCUOĞLU ŞEREFEDDİN SAĞLIK HİZMETLERİ MESLEK YÜKSEKOKULU

Abstract

Bu çalışmada, Spodoptera frugiperda kültüründe geliştirilen Autographa californica nükleer polihedrozis virüsünün (AcNPV) replikasyonu üzerine Türkiye'den elde edilen propolis ekstraktlarının etkisi, sitopatik etkiler, hidroksil radikal aracılı DNA hasarı ve progeni virüs konsantrasyonundaki değişiklikler incelenerek araştırılmıştır. Propolis özü kullanarak sitopatik değişiklikler ve DNA hasarı üzerinde engelleyici etki bulduk. Propolis ekstraktlarının sitopatik değişiklikler ve hidroksil radikal aracılı DNA hasarı üzerinde kontrole benzer olduğu bulundu. Sf9 hücrelerinde emilim bölgesi üretimi açısından, propolis konsantrasyonu 3.125 ve 1.5625 µg/mL olduğunda kontamine kontrol hücrelerinde kontamine hücrelerin ortalama yüzdesi arasında önemli bir fark bulunmadı (sırasıyla 4.018 (plak oluşturan birim) (PFU) pfu/mL ve 5.145 pfu/mL) (p<0.05) ve kontamine kontrol hücrelerindeki ortalama emilim bölgesi sayısı ile propolis konsantrasyonundaki kontamine hücreler arasında anlamlı bir fark bulunmadı. 100, 50 μg/mL propolis ekstraktlarının konsantrasyonu 1 h pi dahil edildiğinde propolis ekstraktları ile virüs titresinde sırasıyla %98.70 ve %98.67 azalma bulundu. (p<0.05). Bununla birlikte, farklı propolis özütü konsantrasyonları, virüslerin sayısını önemli ölçüde azaltmıştır.

Publisher

Journal of Apitherapy and Nature

Subject

General Medicine

Reference27 articles.

1. Akbaş, H., Okumuş, A., Kılıç, Z., Hökelek, T., Süzen, Y., Koç, Y. (2013). Phosphorusenitrogen compounds part 27. Syntheses, structural characterizations, antimicrobial and cytotoxic activities, and DNA interactions of new phosphazenes bearing secondary amino and pendant (4-fluorobenzyl) spiro groups. European Journal of Medicinal Chemistry, 70, 294-307.

2. Asmafiliz, N., Kılıç, Z., Öztürk, A., Süzen, Y., Hökelek, T., Açık, L. (2013). Phosphorus-Nitrogen Compounds: Part 25. Syntheses, Spectroscopic, Structural and Electrochemical Investigations, Antimicrobial Activities, and DNA Interactions of Ferrocenyl di amino cyclotri phosphazenes. Phosphorus Sulfur Silicon Relat Elemtary, 188, 1723-1742.

3. Blissard, G., Black, B., Crook, N., Keddie, B.A., Possee, R., Rohrmann, G. (2000). Virus Taxonomy, Classification and Nomenclature of Viruses. Seventh report of the International Committee for the Taxonomy of Viruses. in M.H.V van Regenmortel et al. (eds.), Academic Press, San Diego, Califrnia, pp, 195–202.

4. Bischoff, D.S., Slavicek, J.M. (1996). Characterization of the Lymantria dispar nucleopolyhedrovirus 25K FP gene. Journal of General Virology, 77, 1913–1923.

5. Boeru. V., Derevici, A. (1978). Some chemical and physical data on Romania propolis. Apimondia "propolis" Bucharest. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 1978, 19-26.