TRAVMA BİLGİLİ KORUYUCU AİLE SİSTEMİ
Affiliation:
1. İstanbul Bilgi Üniversitesi
Abstract
ÖZ
İhmal, istismar, ergen gebelikleri ve artan afetler gibi nedenlerle korunma gereksinimi olan çocukların sayısı artmaya devam etmektedir. Yaşanılan travmatik deneyimlere bağlı olarak çocuklarda çoklu travmaların görülme sıklığı artmakta ve travmatik stres tepkilerinin normalleşmesi için fiziksel ve psikososyal açıdan güvenli ortamlarda bakımın önemi bilinmektedir. Her ülke sosyo-ekonomik ve kültürel koşullarına uygun bakım modellerini geliştirmektedir. Ancak çocukların 18 yaşına kadar bedensel, zihinsel, ruhsal ve sosyal gelişimleri tamamlanmadığı için, ihtiyaçlarına duyarlı, birebir, sürekli ve tutarlı ilişkinin olduğu bakım modellerinde büyümeleri sağlanarak iyilik halleri korunmalı ve geliştirilmelidir. Bu nedenle yaklaşık 20 yıldır sosyal hizmet alanında travma bilgili yaklaşımlar kullanılmaya başlamıştır. Travma bilgili yaklaşım; travmanın yaygın etkisinin farkına varıldığı ve iyileşme yollarının anlaşıldığı, travma yaşayan çocuk, aile ve çalışanlarda travmanın belirti ve semptomlarının tanındığı, sistemin yeniden travmaya neden olmayan kanıta dayalı politikalar, prosedürler ve uygulamalarla şekillendirildiği hizmet sunumunu ifade etmektedir. Bilimsel çalışmalar koruyucu aile sisteminin travma bilgili bakımın ilkelerine uygun yapılandırılmasının çocukların üstün yararı açısından kabul gören bir yaklaşım olduğunu göstermektedir.
Publisher
Kocaeli University, Faculty of Health Sciences, Department of Social Work
Reference50 articles.
1. Bath, H. (2008). The three pillars of trauma-informed care, Reclaiming Children & Youth, 17(3), pp. 17–21. 2. Becker-Blease, K. (2017). As the world becomes trauma–informed, work to do, Journal of Trauma & Dissociation, 18(2), pp. 131–8. 3. Bowden, C.F., Simmel, C., Mendez, A., Yu M., Neese-Todd, S., Crystal, S. (2022). The Complexity of Psychotropic Medication Prescription and Treating Trauma Among Youth in Foster Care: Perspectives from the Lived Experience. Adm Policy Ment Health, Sep;49(5):821-833. doi: 10.1007/s10488-022-01203-4. 4. Browne, K.D., Hamilton-Giachritsis, C.H., Johnson, R., Agathonos, H., Anaut, M., Herczog, M., Zeytinoglu, S. (2005). Mapping the number and characteristics of children under three in institutions across Europe at risk of harm (European Commission Daphne Programme in collaboration with the World Health Organization Regional Office for Europe & The University of Birmingham). Birmingham, UK: University of Birmingham. 5. Chan, K. L., Chen, M., Lo, K. M. C., Chen, Q., Kelley, S. J., Ip, P. (2019). The effectiveness of interventions for grandparents raising grandchildren: A meta-analysis, Research on Social Work Practice, 29(6), pp. 607–17.
|
|