Spor Salonuna Üye Bireylerde Egzersiz Bağımlılığı ve Ortoreksiya Nervoza Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Author:
İzgi Tezcan Cansel1ORCID, Alp Hulusi2ORCID
Affiliation:
1. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ 2. Süleyman Demirel University
Abstract
Bu çalışmada, spor salonuna üye olan bireylerin egzersiz bağımlılığı ile ortoreksiya nervoza eğilimleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma kapsamında 17-67 yaş aralığındaki 135 erkek, 121 kadın olmak üzere 256 katılımcı ile yapılan analizler sonucunda, yaş gruplarına göre, 17-23 yaş grubundakilerin egzersiz bağımlılığı eğilimlerinin, 30-36 yaş ve 43 yaş üzeri gruplara göre belirgin şekilde daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). 4-6 yıldır spor yapanların ve 7 ve üzeri yıldır spor yapanların 1-3 yıldır spor yapanlara göre egzersiz bağımlılığı ölçeğinin tüm alt boyutlarında daha yüksek puana sahip olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Katılımcıların %87,8’sinin sosyal medyada egzersizle ilgili sayfaları, %80,5’inin ise beslenmeyle ilgili sayfaları takip ettiği görülmüştür. Ortoreksiya nervoza eğilimi ise yaş ilerledikçe artmaktadır (p<0,05). Araştırmada, 1-3 yıldır spor yapan bireylerin ortoreksiya eğilimlerinin, 7 yıldan uzun süredir spor yapan bireylerden daha fazla olduğu belirlenmiştir (X=30,38 ve X=23,64, p<0,05). Ayrıca, sosyal medyada beslenmeyle ilgili sayfaları takip etme durumunun ORTO-11 puanı ile arasında bir anlamlılık tespit edilmemiştir (p>0,05). Egzersiz bağımlılığı ve ortoreksiya nervoza arasında orta düzeyde negatif bir ilişki olduğu görülmüştür (r=-0,442, p<0,001). Sonuç olarak, spor yapan bireylerde egzersiz bağımlılığı ve ortoreksiya nervoza eğilimlerinin cinsiyet, yaş ve sosyal medya kullanımı gibi faktörlere bağlı olarak farklılık gösterdiği ve bu iki eğilimin birbiriyle negatif ilişkili olduğu ortaya konmuştur.
Publisher
Ulusal Spor Bilimleri Dergisi
Reference38 articles.
1. Akbari, M., Seydavi, M., Zamani, E. ve Griffiths, M. D. (2024). The risk of exercise addiction mediates the relationship between social media use and mental health indices among young Iranians. Addiction Research ve Theory, 32(1), 27–37. https://doi.org/10.1080/16066359.2022.2149742 2. Alkhatib, A., Łucka, I., Mazur, A., Łucka, A., Sarzy´nska, I., Sarzy´nska, S., Trojniak, J. ve Kopá Nska, M. (2024). Orthorexia as an Eating Disorder Spectrum—A Review of the Literature. Nutrients 2024, Vol. 16, Page 3304, 16(19), 3304. https://doi.org/10.3390/nu16193304 3. American Psychiatric Association (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Text revision. 4. Ammar, A., Brach, M., Trabelsi, K., Chtourou, H., Boukhris, O., Masmoudi, L., Bouaziz, B., Bentlage, E., How, D., Ahmed, M., Müller, P., Müller, N., Aloui, A., Hammouda, O., Paineiras-Domingos, L. L., Braakman-Jansen, A., Wrede, C., Bastoni, S., Pernambuco, C. S., … Hoekelmann, A. (2020). Effects of COVID-19 home confinement on eating behaviour and physical activity: Results of the ECLB-COVID19 international online survey. Nutrients, 12(6). https://doi.org/10.3390/nu12061583 5. Arusoğlu, G. (2006). Sağlıklı Beslenme Takıntısı (Ortoreksiya) Belirtilerinin İncelenmesi, Orto-15 Ölçeğinin Uyarlanması. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi. Ankara
|
|