Affiliation:
1. NİĞDE ÖMER HALİSDEMİR ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Mutluluğun kaynağına ilişkin pek çok farklı görüş bulunmaktadır. Mutluluk ekonomisinde gelir, mutluluğun en önemli kaynağı olarak gösterilmektedir. Bu sebeple gelir ve mutluluk arasındaki ilişki yıllardır tartışılagelmiş bir konu olmuş ve bu konuda özellikle de Easterlin Paradoksu bir ilk olarak öne çıkmıştır. Easterlin Paradoksu, hem ülke içerisinde hem de ülkeler arasında belirli bir düzeye kadar mutluluğun gelirle pozitif ilişkisi olduğunu, ancak uzun dönemde mutluluk ve gelir arasında bir ilişkinin olmadığını ileri sürmektedir. Bu çalışmada gelir ve mutluluk arasında bir ilişki olup olmadığı kısacası Easterlin Paradoksunun geçerli olup olmadığının test edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla seçili sekiz (Bulgaristan, Estonya, Letonya, Litvanya, Macaristan, Romanya, Slovakya, Slovenya) geçiş ekonomisinin 2007-2019 dönemi verilerinden yararlanılmıştır. Sonuçta Easterlin Paradoksunun geçerliliği kanıtlanmıştır.
Publisher
MANAS Sosyal Arastirmalar Dergisi
Reference42 articles.
1. Abramovitz, M. (1959) The welfare interpretation of secular trends in national income and product. In The
Allocation of economic resources: Essays in honor of Bernard Francis Haley (M. Abramovitz et al.). Stanford,
California: Stanford Univ. Press., 1-22.
2. Angeles, L. (2011). A closer look at the Easterlin paradox. The Journal of Socio-Economics, 40(1), 67-73.
Doi:10.1016/j.socec.2010.06.017
3. Beja, E. L. (2014). Income growth and happiness: Reassessment of the Easterlin Paradox. International Review
of Economics, 61(4), 329-346. Doi: 10.1007/s12232-014-0211-y
4. Beja, E. L. (2018). Testing the easterlin paradox: Results and policy implications. Journal of Behavioral
Economics for Policy, 2(2), 79-83.
5. Blanchflower, D.G. ve Oswald A. (2002), Well-being over time in Britain and the USA. Journal of Public
Economics, 88, 1359 –1386.