Abstract
Artykuł poświęcony jest przedstawieniu i uzasadnieniu propozycji komplementarnego modelu pedagogiki sztuki jako (sub)dyscypliny naukowej z uwzględnieniem wyzwań XXI wieku. Źródłem inspiracji tej propozycji autor uczynił myśl pedagogiczną Elliota W. Eisnera. Najpierw wskazał na różnice w definiowaniu swoistości pedagogiki i nauk pedagogicznych, nawiązując przy okazji także do socjologii, a następnie przedstawił propozycję wymiaru ontologicznego, epistemologicznego i metodologicznego projektowanej pedagogiki sztuki. Elementem opracowania jest także propozycja struktury podręcznika akademickiego dedykowanego pedagogice sztuki.
Publisher
Uniwersytet Lodzki (University of Lodz)
Reference16 articles.
1. American Educational Research Association (2006) Standards for Reporting on Empirical Social Science Research in AERA Publications, „Educational Researcher”, t. 35, nr 6, s. 33–40, https://doi.org/10.3102/0013189X035006033
2. American Educational Research Association (2009) Standards for Reporting on Humanities-Oriented Research in AERA Publications, „Educational Researcher”, t. 38, nr 6, s. 481–486, https://doi.org/10.3102/0013189X09341833
3. Barone T., Eisner E. W. (2012) Arts Based Research, Los Angeles – London – New Delhi – Singapore – Washington, Sage Publications.
4. Eisner E. W. (1976) Educational Connoisseurship and Criticism: Their Form and Functions in Educational Evaluation, „The Journal of Aesthetic Education”, t. 10, nr 3–4, s. 135–150, https://doi.org/10.2307/3332067
5. Eisner E. W. (1998) The Enlightened Eye. Qualitative Inquiry and the Enhancement of Educational Practice, Upper Saddle River, Merrill.