Abstract
Bu araştırmanın amacı, varolan duygusal ve çoklu zekâ ölçeklerinin madde-tepki yapılarının
uygunsuzluğundan hareketle, bu ölçeklerin zekâdan çok kendini değerlendirmeyi ve
dolayısıyla benlik saygısını ölçtüğüne ilişkin kanıt toplamaktır. Bu amaçla; duygusal zekâ,
çoklu zekâ, benlik saygısı ölçekleri arasındaki ilişkiler ile faktör yapıları araştırılmıştır.
Araştırmanın verileri, 18 yaş üzeri 246 bireydenkartopu örnekleme yöntemi kullanılarak; yüz
yüze iletişim kurularak ya da COVID-19 pandemisi nedeniyle araştırmacıların tanıdıklarına
internet aracılığıyla ulaşması yoluyla toplanmıştır. Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA)
sonuçlarıduygusal zekâ, çoklu zekâlar, benlik saygısı ölçeklerinin alanyazında birden çok
faktörlü olarak ortaya konmasına rağmen, bu ölçeklerin baskın tek bir faktöreişaret ettiğini
ortaya koymuştur. Ölçeklerarası korelasyonlarpozitif ve yüksek olarak bulunmuş, hepsi sanki
tek bir ölçekmiş gibi tüm ölçeklerin toplandığı toplam puan ile bu ölçekler arasındaki
korelasyonların ise çok daha yüksek olduğu bulunmuştur. Tek faktörlü yapı, ikili-üçlü ve tüm
ölçek kombinasyonları Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) ile irdelenmiş; sonucunda tek
faktörlü yapının tüm kombinasyonlar için iyi ve kabul edilebilir uyum gösterdiği bulunmuştur.
Ek olarak, tek yönlü varyans analizi yoluyla, duygusal ve çoklu zekâ ölçeklerinden elde edilen
puanların kendinden hoşlanma düzeyi arttıkça artacağı ortaya konmuştur. Bu bulgulara
dayanarak, ölçeklerin madde-tepki biçimlerinin kendini değerlendirme şeklinde olmasından
dolayı, bu ölçeklerin aslında bireylerin kendilerini ‘beğenme’ (benlik saygısı) düzeylerini
ölçüldüğü sonucuna varılmıştır.
Reference96 articles.
1. Aghaei, H., Behjat, F. ve Rostampour, M. (2014). Investigating the relationship between Iranian high school female students’ spiritual intelligence, language proficiency and self-esteem. International Journal of Language and Linguistics, 2(6-1), 19-2.
2. Araz, A. ve Erkuş, A. (2014). Duygu dışavurum tarzlarının kavramsallaştırılması ve ölçümü: Bir envanter geliştirme çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 29(74), 50-61.
3. Armstrong, T. (1994). Multiple intelligences in the classroom (3. Baskı). Alexandria, VA.
4. Arthur, G. (1949). The Arthur adaptation of the Leiter International Performance Scale. Journal of Clinical Psychology, 5(4), 345-349.
5. Austin, E. J., Saklofske, D. H., Huang, S. H. S. ve McKenney D. (2004). Measurement of trait emotional intelligence: testing and cross-validating a modified version of Schutte et al.'s (1998) measure. Personality and Individual Differences, 36, 555-562.