Participatie, het verschil tussen een methode en een kritisch paradigma

Abstract

SamenvattingBeleidsmakers en fondsen verwachten in toenemende mate dat burgers actief betrokken worden bij onderzoek, beleidsontwikkeling en interventieontwikkeling. Deze groeiende populariteit vereist dat we scherp blijven op de conceptualisering van participatie: bedoelen en beogen we (nog) hetzelfde met participatie? Aan de hand van literatuur en vele jaren praktijkervaring laten we zien dat de betekenis van participatie in de loop der jaren verschoven is van een kritisch paradigma, waarin empowerment en het kritisch bevragen van de macht centraal staan, naar een zoektocht naar methoden om kwetsbare mensen een stem te geven binnen bestaande structuren. In dit artikel beargumenteren we waarom het belangrijk is om te herverbinden met het oorspronkelijke kritische paradigma.